اسپندارمذگان

روز پنجم هر ماه به سپندارمذ نامور بوده که در ماه اسفند این روز را به نام زنان جشن مى گرفتند.

روز پنجم هر ماه اسپندارمذ بوده و روزپنجم ماه اسفند اسپندارمذگان بوده که روز گرامیداشت زن بوده.

نه چون رومیان که از سه قرن پس از میلاد که روزی به نام ولنتاین(روز عشاق)بلکه در ایران باستان از بیست قرن پیش از میلاد روز بزرگداشت زن(اسپندارمذگان)داشتیم.

روز پنجم از ماه اسفند را به مناسبت همخوانی نام روز و نام ماه جشن میگرفتند و این روز را اسپندارمذگان می‌گفتند که بعنوان روز گرامیداشت زن بود همچنین جشن دیگری در این روز گرفته می‌شد به نام جشن بهاری زنان، که در آن روز زنان از آزادی بیشتری برخوردار بودند و بویژه دختران «دم بخت»به همسرگزینی تشویق می شدند و از این رو این جشن را «مردگیران»یا«مژدگیران می‌نامیدند».

که میتوان این رسم را حمل بر آزادی زنان در این روز در معاشرت با مردان و یا دست کم، اشارهای به رسم همسرگزینی دختران در این روز گرفت.

سپس‌تر با نفوذ بیشتر مذهب این جشن نخست تغییر ماهیت داده و جشن زنان شوهردار شده و این دسته زنان در آن روز از شوهران خود به پاس یکسال پارسایی و خانه‌داری و شوهردوستی هدیه می گرفتند، تا اینکه همین نیز رفته‌رفته فراموش شده است.